Hamsiköy’lü temel dayı ava çok meraklıymış, sabah akşam kahvede gençlere av maceralarını anlatırmış. Yine bi akşam (rakıyı da fazla kaçırınca) :
-Uyyy haçen pen size askerluimi efrika melmeketün’de yaptiumi demuşmiydum uşaklar? Diye başlamıııış anlatmaya…
-Bircün canim sıkıldi, cidüp bi kaç aslan furayrum da, uşaklara cötüreyüm postlarinü dedum elümde tufek daldum ormana yürüdüm yürüdüm birde ne göreyrum? Bi aslan celiyur amma mübarek pen diyeyum fil siz deyun gergedan daaaaaaaa. Tüfeği doğrilttum çaaaatt ula tüfekde gurşin yok, neyse attim elimü cebüme dedum çakıynan furium oni, uuuyyyy ulaaaa çakıda yok yaturdim aslanı yere pi ayauni pi omzuma opir ayauni opir omzuma …
Temel dayı burada anlar , dozu biraz kaçırdığını . Ama ne yapsın gelmiştir artık buraya kadar mecbur bitirecektir Gençler :
-Eeeeeeeeee ..! deyince ,Temel dayı
-Haçen ne yapayım