-“Hocam senin evliyalar katında ulu bir kişi olduğun söylenir aslı var mıdır?” Hoca’nın böyle bir iddiası elbette yoktur ama bir kere soruldu ya…
-“Her halde öyle olmalı.” der. Çevresindekiler hemen:
-“O zaman göster bakalım kerametini derler.” Hoca;
-“Ey ulu çınar çabuk yanıma gel!..” der. Der ama tabii ne gelen ağaç var ne giden. Hoca kendisi ağacın yanına gider. Halk,
-“Ne oldu Hoca ağacı getiremedin, kendin oraya gittin!” der ve gülerler, Hoca;
-“Bizde kibir yoktur, dağ yürümezse abdal(kul) yürür” der.