Görülebilir bir psiko-sosyal stres kaynağına ( yada bir çok stres kaynağına ) stres kaynak veya kaynaklarının başlamasından sonraki 3 ay içinde ortaya çıkan bir tepkidir. Uyumsuz çocuklarda sık sık görülen
.Okula gitmekten hoşlanmazlar.
• Sık sık devamsızlık yaparlar.
• Yalan söylerler, çalarlar, otoriteye karşı direnirler.
• Tırnaklarını yer, kemirir, ısırırlar, sık sık ağız kavgası yaparlar.
• Akademik çalışmalarında belirgin şekilde başarısızlık gösterirler.
• Enerjilerini belli bir alanda toplayamazlar, baş ağrısından ve yorgun olduklarından sık sık şikayet ederler.
• Kendi kendine güvenmez, kendilerini çok değersiz bulurlar. Belirgin şekilde aşağılık duygusu vardır.
Öğretmene Öneriler
Çocukların sosyo-ekonomik, sosyo-kültürel düzeyleri birbirinden farklı olduğu için hem çocukların kendi aralarında, hem de okula karşı uyum problemleri yaşanacaktır. Uyum problemi görülen öğrencileri belirleyin, bu öğrencilerle daha çok ilgilenin, bu öğrencilere sabır gösterin ve bu öğrencileri kazanmaya çalışınız. Okuldaki birtakım etkinliklerde onlara görev veriniz.
Uyumsuz Çocuğun uğraşacağı yapabileceği, yaşamına genelleyebileceği akademik etkinlikler sağlanmalıdır. Sınıftaki uyumsuz çocuklara küme çalışması yaptırılabilir. Bu şekilde uyumsuz çocuğun sınıfta kendisini ifade etmesi sağlanmış olur.
Göze, kulağa hitap eden somut materyallerden çok yararlanın ve az soyut materyal kullanın
Uyumsuz çocuklar okula devam etmezler, okuldan hoşlanmazlar ve akademik çalışmalarda belirgin bir şekilde başarısızlık gösterirler. Çocuğun okuldan zevk alacağı ve kendini ifade edeceği ortamları yaratmaya çalışınız. (Örn. Uyumsuz Çocuğu eğitsel kol faaliyetlerinde görevlendirin.
Uyumsuz çocuklar sık sık ağız kavgası yapabilirler, kabadayılık ve zorbalık edebilirler, akranlarından hoşlanmayabilirler. Bu durumda Çocuğu hemen idareye, disipline sevk etmekten ziyade çocukların aralarındaki problemleri çözümlemesi için uzlaşmacı bir tutum takının. Bu davranışları gösteren öğrencilerin davranışlarının neden ve sonuçlarını açıklayınız.
Uyumsuz çocuğun anne-babası ve çocuğun eğitim, terapi ve tedavisi ile uğraşan diğer kimselerle işbirliği içinde çalışma yapmak gerekir.